Beurzen ploegen voort

Beurzen ploegen voort

De finan­ci­ë­le mark­ten hiel­den het tot nu toe rus­tig, in deze zomer van 2017. De beleg­gers con­cen­treer­den zich op de com­men­ta­ren van de cen­tra­le ban­ken: de ECB en de Fed. Bei­de cen­tra­le ban­ken wij­zen op de goe­de gezond­heid van hun eco­no­mie, maar stu­ren hun soe­pe­le mone­tai­re beleid niet bij. De beur­zen wor­den tot nader bericht ver­der gesti­mu­leerd door dit soe­pe­le geld­be­leid. Dank­zij deze sti­mu­lan­sen stroomt het geld gestaag ver­der in de rich­ting van de finan­ci­ë­le mark­ten. Ook de groei­lan­den pro­fi­te­ren daar­van. Go with the flow, is het mot­to. Zijn de beur­zen te duur gewor­den? De eco­no­men van onze part­ner Deut­sche Bank maken er zich momen­teel geen gro­te zor­gen over en bre­ken zelfs een lans voor de groei­lan­den, daar­over ver­der meer.

Goe­de resultaten
Lage ren­te en goe­de resul­ta­ten maken het beurs­weer. Veel aan­dacht ging recent naar het begin van het resul­ta­ten­sei­zoen, waar­in gerap­por­teed wordt over het twee­de tri­mes­ter. De cij­fers die glo­baal geno­men in de lijn van de ver­wach­tin­gen lig­gen, inspi­re­ren zeker. De aan­de­len­mark­ten zet­ten in juli hun opmars voort en de S&P 500 ves­tig­de zelfs een nieuw his­to­risch record. Op poli­tiek niveau was er dan wel een tegen­val­ler voor Donald Trump: de mis­luk­te afschaf­fing van Obam­a­ca­re. De VS beur­zen trok­ken er zich niet veel aan. De Euro­pe­se mark­ten heb­ben het iets moei­lij­ker aan­ge­zien de zeer ster­ke euro weegt op de voor­uit­zich­ten voor exporteurs.

Groei­lan­den: we’re back!
De mooi­ste voor­uit­gang schrij­ven de eco­no­men van Deut­sche Bank op het actief van de groei­lan­den. Die gin­gen, onder­steund door de opve­ring van de grond­stof­fen­prij­zen, er 5,5% op voor­uit (geme­ten aan de MSCI Emer­ging Mar­kets index) in de maand juli. De obli­ga­tie­mark­ten ein­dig­den de maand juli vrij­wel met een sta­tus quo, met uit­zon­de­ring van het “High Yield” seg­ment in euro wat het goed deed. De obli­ga­ties van groei­lan­den in dol­lar ble­ven pro­fi­te­ren van de risi­co­be­reid­heid van de markten.

Voor­uit­zich­ten goed
Sinds begin dit jaar zorg­den de aan­trek­ken­de wereld­wij­de groei en de ster­ke ver­trou­wens­in­di­ca­to­ren ervoor dat de ana­lis­ten hun winst­ver­wach­tin­gen opwaarts bij­stel­den, voor­na­me­lijk in de euro­zo­ne. De ana­lis­ten van Deut­sche Bank ver­wacht dat deze dyna­miek de komen­de maan­den zal aan­hou­den en in het voor­deel zal spe­len van de aan­de­len­mark­ten. Voor het eerst sinds 2011 ver­wach­ten zij posi­tie­ve winsther­zie­nin­gen voor alle regio’s. Ze zijn posi­tief voor de Ame­ri­kaan­se mark­ten, maar geven op kor­te ter­mijn toch de voor­keur aan de euro­zo­ne, waar de beurs­waar­de­rin­gen momen­teel aan­trek­ke­lij­ker zijn. De euro­zo­ne zit in een gun­sti­ge omge­ving met posi­tie­ve macro-eco­no­mi­sche graad­me­ters. Een te ster­ke en te snel­le koers­stij­ging van de euro zou deze ten­dens kun­nen door­krui­sen, maar dat is niet het basis­sce­na­rio van Deut­sche Bank.

Azië boven
Naast de Euro­pe­se mark­ten zou­den ook de groei­mark­ten aan­ge­naam kun­nen ver­ras­sen in het najaar. Zij blij­ven name­lijk posi­tie­ve kapi­taal­in­stro­men note­ren. Azië krijgt de voor­keur boven Latijns-Ame­ri­ka, omdat deze regio min­der bloot­ge­steld is aan de ont­wik­ke­lin­gen op de olie­markt, en de omdat de eco­no­mi­sche fun­da­men­ten er beter zijn.

En de rente?
Het nor­ma­li­se­rings­pro­ces van de ren­te­voe­ten ken­de een paar keer een val­se start, merkt Deut­sche Bank op. Zowel in de Ver­e­nig­de Sta­ten als in de euro­zo­ne heeft de infla­tie het moei­lijk om te stij­gen, wat stok­ken in de wie­len steekt van de cen­tra­le ban­ken. Noch­tans gaan de macro-eco­no­mi­sche gege­vens in de rich­ting van een stij­gen­de groei en bij uit­brei­ding een aan­trek­ken­de infla­tie. Hoe­wel de obli­ga­tie­ren­te reeds sinds mid­den 2016 een klim heeft inge­zet in de Ver­e­nig­de Sta­ten en Euro­pa, lijkt ze nog steeds te laag in ver­hou­ding tot de eco­no­mi­sche fun­da­men­tals. De twee gro­te cen­tra­le ban­ken zul­len de komen­de maan­den dan ook op het voor­plan blij­ven. Tij­dens hun vol­gen­de ver­ga­de­ring in sep­tem­ber zal de ECB wel­licht meer details geven over de timing van de stop­zet­ting van het aan­koop­pro­gram­ma, ter­wijl de Fed dat zal doen over de ver­min­de­ring van de schuld­po­si­ties op haar balans. In deze con­text en op voor­waar­de dat de poli­tie­ke voor­uit­zich­ten sta­biel blij­ven, ziet het ernaar uit dat staats­le­nin­gen ver­der ter­rein zul­len ver­lie­zen. Deut­sche Bank geeft de voor­keur aan bedrijfs­obli­ga­ties van goe­de kwa­li­teit. Voor wie meer vola­ti­li­teit aan­vaardt: kijk naar obli­ga­ties van groei­lan­den, die nog steeds aan­trek­ke­lij­ke ren­de­men­ten bieden.

Cen­tra­le banken
Zoals ver­wacht liet de Fed tij­dens haar ver­ga­de­ring van juli haar beleids­ren­te onver­an­derd bin­nen een vork tus­sen 1% en 1.25%. Wat de afbouw van haar balans betreft, maak­te ze geen enkel nieuw ele­ment bekend. Behou­dens de infla­tie die onder de beoog­de 2% blijft, erken­de de Fed wel dat de Ame­ri­kaan­se eco­no­mie haar opmars voort­zet en dat de arbeids­markt het zeer goed blijft doen. Naar het voor­beeld van haar Ame­ri­kaan­se tegen­han­ger stuur­de ook de ECB haar mone­tair beleid niet bij tij­dens haar ver­ga­de­ring van juli en gaf ze aan dat de eco­no­mie van de euro­zo­ne goed op dreef is. Tij­dens de pers­con­fe­ren­tie was de toon veel­eer inschik­ke­lijk, wat laat ver­moe­den dat Mario Drag­hi nog niet met­een zijn obli­ga­tie­aan­ko­pen gaat terug­schroe­ven. De lager dan voor­zie­ne infla­tie van juni, maar in de lijn van de ver­wach­tin­gen in juli, gaat ove­ri­gens in die rich­ting. Hoe dan is het dui­de­lijk dat de ECB een afwach­ten­de hou­ding aan­neemt en zeker wil zijn dat de groei en de infla­tie in de lift zit­ten voor­al­eer het ren­te­be­leid aan te passen.

Een mooi glo­baal plaatje
His­to­risch gezien zijn de finan­ci­ë­le mark­ten niet goed­koop, maar het beurs­kli­maat is nog steeds gun­stig. De eer­ste jaar­helft zit erop en de wereld­eco­no­mie gaat nog steeds de goe­de kant uit. Gesteund door het cycli­sche her­stel van de inves­te­rin­gen, de ver­wer­ken­de indu­strie en de inter­na­ti­o­na­le han­del, zou de wereld­wij­de groei in 2017 kun­nen afste­ve­nen op 3,5%. Een belang­rij­ke loco­mo­tief is de Ame­ri­kaan­se eco­no­mie, die ondanks een moei­zaam jaar­be­gin opnieuw op dreef kwam dank­zij het pri­vé­ver­bruik. In de euro­zo­ne staan de ver­trou­wens­in­di­ca­to­ren op het hoog­ste niveau sinds de finan­ci­ë­le cri­sis van 2008 en kan de groei uit­ko­men op 1,8%, mede dank­zij de robuus­te Duit­se eco­no­mie. De groei­lan­den laten zich even­min onbe­tuigd: Chi­na en India zet­ten hun hoge groei­tem­po voort, Bra­zi­lië en Rus­land lie­ten onlangs de reces­sie ach­ter zich. (bron­nen: Deut­sche Bank, Reuters)

Tags:
,