10 jun Waarom stijgt de beurs?
Amerikaanse economen gebruiken graag de uitdrukking “It’s the economy, stupid” om hun studenten erop te wijzen dat de beurskoersen verklaard worden door de economie. De stijgende beurskoersen van einde maart, april en mei tonen aan dat dit niet klopt. Deze recente beursrally kan absoluut niet verklaard worden vanuit de economie. Midden in de zwaarste economische recessie sedert 1929 stijgen de beurzen tegen een hels tempo. Hoe valt dat te rijmen? Er zijn meerdere verklaringen:
1) De hoeveelheid geld in omloop is historisch hoog door het verruimende beleid van de centrale banken. Een deel van dit geld komt op de beurs, zelfs al zouden de overheden het liever in de reële economie houden.
2) Vele aandelen zijn interessanter dan obligaties. Veilige obligaties hebben zo’n laag rendement dat ze onaantrekkelijk zijn geworden. Risicovolle obligaties zijn nog risicovoller geworden door toedoen van de coronacrisis. Daarom kiezen de beleggers liever voor aandelen.
3) De beurs kijkt steeds 12 à 18 maanden vooruit. Aandelenkopers gaan ervan uit dat de wereldeconomie uiteindelijk zal gered worden door vaccins tegen Covid19, alsook door de massale overheidsstimuli.
4) It’s NOT the economy, stupid! De aandelenkopers van vandaag kijken niet meer naar de economische puinhoop. Ze kijken liever naar de sectoren die ondanks de coronacrisis aantrekkelijk zijn, zoals technologie, gezondheidszorg en duurzame bedrijven. Ze kijken naar de toekomstgerichte aandelen.
En als we dan toch tussen onze vingers door naar de economie kijken, dan zien we dat de VS nog nooit zoveel nieuwe jobs heeft gecreëerd als in mei. Toen kwamen daar 2,5 miljoen nieuwe jobs bij. Dat is de grootste stijging ooit, volgens de nieuwszender CNBC. De werkloosheid daalde er van 14,7 naar 13,3 procent. De laatste keer dat er meer dan 1 miljoen nieuwe jobs bijkwamen in de VS, was september 1983.
Probeer bij de huidige euforie toch het hoofd koel te houden. De tewerkstelling staat nog lang niet op het niveau van voor de coronacrisis. Bovendien blijkt dat heel wat mensen in de statistieken staan genoteerd als ‘tewerkgesteld, maar niet aanwezig op het werk’. Mochten die mensen mee opgenomen zijn in de statistieken, dan zou de Amerikaanse werkloosheid zijn gestegen naar 16 procent. Beleg dus selectief en vooral in toekomstgerichte sectoren.
In Europa werd de groter dan verwachte uitbreiding van het opkoopprogramma door de Europese Centrale Bank (ECB) door de beleggers met handengeklap ontvangen. De verhoging met €600 miljard naar €1.350 miljard en de verlenging tot ten minste juni 2021 moet de deflatoire krachten in de eurozone de pas afsnijden. Het vertrouwen in een gezamenlijk stimuleringsplan van Europese overheden en de ECB is duidelijk toegenomen. Toch maken de neerwaarts bijgestelde groeiverwachtingen voor de eurozone duidelijk dat er geen reden is voor euforie.
Conclusie: de liquiditeitsinjecties van de centrale banken geven enorm veel steun aan de aandelenmarkten. Buiten aandelen zijn er weinig alternatieven die enig rendement opleveren. Professionele beleggers willen niet achterblijven bij hun concurrenten en volgen deze trend. De dynamiek achter deze ‘melt up’ (in tegenstelling tot ‘melt down’) was zeer sterk. Het is moeilijk in te schatten wanneer deze beursrally tot stilstand komt. De verwachtingen van beursanalisten zijn nog nooit zo uiteenlopend geweest. De weg naar herstel is duidelijk ingezet, maar zal nog wel wat bochten kennen.