Come back van grondstoffen

Come back van grondstoffen

Commodities-VadodaraHet her­stel van de grond­stof­fen- en olie­be­drij­ven zorgt voor nieuw opti­mis­me onder de beleg­gers. De Brent olie­prijs stond mid­den vorig jaar nog 125 $, zak­te dit jaar tot 45 $ en staat nu weer rond 51,75 $. De olie­prijs trekt weer aan en dat stuwt de olie­ge­re­la­teer­de bedrij­ven omhoog. Shell kreeg er 3,1 pro­cent bij. Total won in Parijs 2,8 pro­cent en in Lon­den won BP 3 pro­cent. Ook de mijn­bou­wers deden het goed, zoals Anglo Ame­ri­can (+11,4%). Eén van de bete­re klim­mers van­daag was de staal­pro­du­cent Arcel­or­Mit­tal met + 8,1 pro­cent, dank­zij flink geste­gen staalprijzen.

Ook de over­na­me­ca­rou­sel ver­ze­kert ons van vers ani­mo. De bier­brou­wers ston­den posi­tief in de belang­stel­ling na het over­na­me­bod van AB InBev op SAB­Mil­ler. In Lon­den steeg SAB­Mil­ler 0,5 pro­cent. Het moe­der­be­drijf van Grolsch vindt het nieu­we over­na­me­bod van AB InBev nog steeds te laag. De groot­ste bier­brou­wer ter wereld schroef­de zijn over­na­me­bod op tot in totaal meer dan 92 mil­jard euro. SAB­Mil­ler wees in de afge­lo­pen weken al twee keer eer­der een bod van AB InBev af. AB InBev won 0,9 pro­cent in Brus­sel en bran­che­ge­noot Hei­ne­ken daal­de in Amster­dam 0,9 procent.

Het opti­mis­me bij de grond­stof­fen staat in schril con­trast met het IMF, dat zijn bezorgd­heid over de groei­lan­den uit waar de ver­wach­tin­gen naar bene­den wor­den geschroefd. De wereld­eco­no­mie in haar geheel zou vol­gens het IMF nog maar met 3,1% groei­en. Chi­na nog maar met 6,3%. Een ver­tra­gen­de groei met wei­nig infla­tie denkt het IMF, dat zelfs vreest voor stag­na­tie. Maar onder­tus­sen stij­gen de grond­stof­fen toch maar weer. De grond­stof­fen­prij­zen zijn dan ook één van de meest voor­lo­pen­de indi­ca­to­ren die je je kan indenken.

Na een reeks koers­stij­gin­gen wordt Wall Street voor­zich­ti­ger. Afge­lo­pen week lie­ten de macro-eco­no­mi­sche cij­fers zien dat de eco­no­mie­ën, zowel van de VS als van Euro­pa over het alge­meen toch goed bestand zijn tegen de recen­te Chi­ne­se tegen­val­lers. De ver­wach­tin­gen voor de Ame­ri­kaan­se eco­no­mi­sche groei wer­den bij­ge­steld: van 3,7% naar 3,9%. In de VS zagen we ver­der ook een stij­ging van het con­su­men­ten­ver­trou­wen, van de hui­zen­prij­zen en van de par­ti­cu­lie­re beste­din­gen. De belang­rijk­ste Ame­ri­kaan­se cij­fers van vori­ge week waren de maan­de­lijk­se werk­ge­le­gen­heids­cij­fers, en die vie­len tegen. Voor de Fed zijn dit cru­ci­a­le cij­fers om te bepa­len of de ren­te dient te wor­den ver­hoogd. Het ant­woord is: neen, de ren­te moet nog niet wor­den ver­hoogd, al blijft de VS eco­no­mie het goed doen.

In Euro­pa is zopas een ver­ras­sen­de stij­ging van het eco­no­misch sen­ti­ment opge­me­ten, door de Euro­pe­se Com­mis­sie. Deze kwam uit op het hoog­ste niveau van de afge­lo­pen vier jaar. Het belang­rijk­ste Euro­pe­se infla­tie­cij­fer komt uit op min 0,1% (lich­te defla­tie dus). Niet ver­ont­rus­tend, maar dit geeft de Euro­pe­se Cen­tra­le Bank (ECB) wel alle ruim­te om zijn sti­mu­le­ren­de beleid ver­der uit te brei­den. We zit­ten dus in een fase van zwak­ke eco­no­mi­sche groei waar­bij de beleids­ren­te laag wordt gehou­den. Een goed kli­maat voor aan­de­len, want er is nog steeds geen echt alternatief.